Ben bu belgeseli izleyeli en az 5 yıl oldu. Açılış sahnesi, işittiğimiz müzikteki enstruman Shakuhachi. Ben bu giriş sahnesindeki müziği 3 yıl boyunca haftada en az 2 kez dinledim. Hiç bozmamış kendini, aynı hüzün, aynı huzur peşinde koşarken kendini yoran ruh hali.
2 yıl öncesine kadar huzur bulmak için yanına koştuğum bu kadar şahane bir enstrumanın/müziğin şuanda canımı yakıyor olmasına tahammül edemiyorum, müthiş haksızlık.
''Geçmişi silme gayretimiz nafile, zihnimizin bütün çabaları boşunadır.''
